Czy społeczeństwo może uczyć się z doświadczenia? Problem podmiotowości społeczeństwa
Can society learn from experience? Society as a subject

do pobrania/download PDF

Anna Giza
Uniwersytet Warszawski
Instytut Socjologii
Krakowskie Przedmieście 26/28, 00-927 Warszawa, Polska
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

DOI 10.7366/1898352932907


SŁOWA KLUCZOWE

intencjonalność, podmiotowość, sprawstwo (agency), jednostka, emergentyzm, społeczeństwo, koordynacja, agregacja, zbiorowe działanie, artefakty, kultura

KEYWORDS

intentionality, subjectivity, agency, individual, emergentism, society, coordination, aggregation, collective action, action, artefacts, culture

STRESZCZENIE

Termin „społeczeństwo” powszechnie używany jest jako podmiot różnego rodzaju twierdzeń: „społeczeństwo zmierza w stronę…”, „społeczeństwo nie ufa politykom” itp. Na poziomie teoretycznym przeważa jednak indywidualizm zarówno w wymiarze ontologicznym („społeczeństwo” jest jedynie złożeniem jednostkowych działań), jak i metodologicznym. Przy pewnej opcji teoretycznej możliwe jest jednak ujęcie społeczeństwa jako intencjonalnego, sprawczego podmiotu zdolnego do budowania struktur samowiedzy i poddającego refleksji swoje działania. W artykule dyskutowane są konsekwencje przyjęcia „nastawienia intencjonalnego” (intentional stance) w badaniu społeczeństwa.

ABSTRACT

The term “society” is usually used as the subject of various statements: “society tends to…”, “society does not trust politicians”, etc. Theoretically, however, individualism prevails both ontologically (“society” is a complex of individual actions) and methodologically. However, there exists a theoretical stance that considers society as an intention-driven agent, a self-reflective subject able to build the structures of self-knowledge. The paper discusses the consequences of adapting the “intentional stance” in the study of society.

LITERATURA / REFERENCES

  1. Bourdieu P. (1991). Language and Symbolic Power. Cambridge: Harvard University Press.
  2. Bourdieu P. (2005). The Social Structures of the Economy. Cambridge–Malden: Polity Press.
  3. Chisholm R.M. (1982). The Foundations of Knowing. Minneapolis: University of Minnesota Press.
  4. Chisholm R.M. (1994). Teoria poznania, przekł. R. Ziemińska. Lublin: Instytut Wydawniczy „Daimonion”.
  5. Davidson D. (1980). Essays on Actions and Events. Oxford: Oxford University Press.
  6. Dennett D. (1971). „Intentional systems”, The Journal of Philosophy, t. 68, nr 4, s. 87-106.
  7. Dennett D. (1987). The Intentional Stance. Cambridge-London: MIT Press.
  8. Dennett D. (1997). Natura umysłów, przekł. W. Turopolski. Warszawa: Wydawnictwo CiS.
  9. Durkheim E. (2011). Zasady metody socjologicznej, przekł. J. Szacki (wyd. II). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  10. Elias N. (2008). Społeczeństwo jednostek, przekł. J. Stawiński. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  11. Epstein S. (2003). „Cognitive-experiential self-theory of personality” w: T. Millon, M.J. Lerner (red.), Comprehensive Handbook of Psychology (t. V): Personality and Social Psychology. Hoboken: Wiley & Sons.
  12. Giza A. (2015). „Społeczeństwo po nowoczesności”. Artykuł w pracy zbiorowej pod red. M. Lewickiego, S. Mandesa i M. Sikorskiej (w druku).
  13. Giza-Poleszczuk A., Marody M. (2004). Przemiany więzi społecznych. Zarys teorii zamiany społecznej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
  14. Haman J. (2014). Gry wokół nas. Socjolog i teoria gier. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
  15. Hirschman A.O. (1970). Exit, Voice and Loyalty: Responses to Decline in Firms, Organizations, and States. Cambridge: Harvard University Press.
  16. Jasanoff S. (2005). Designs on Nature: Science and Democracy in Europe and the United States. Princeton: Princeton University Press.
  17. Latour B. (2005). Reassembling the Social: An Introduction to Actor-Network-Theory. New York: Oxford University Press.
  18. Latour B. (2009). Polityka natury: nauki wkraczają do demokracji, przekł. A. Czarnacka. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
  19. Latour B. (2011). Nigdy nie byliśmy nowocześni: studium z antropologii symetrycznej, przekł. M. Gdula. Warszawa: Oficyna Naukowa.
  20. Mead G.H. (1975). Umysł, osobowość i społeczeństwo, przekł. Z. Wolińska. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
  21. Mitnick B.M. (1992). „The theory of agency and organizational analysis”, w: N.E. Bowie, R.E. Freeman (red.), Ethics and Agency Theory. New York: Oxford University Press.
  22. Mitnick B.M. (1998). „Agency theory”, w: R.E. Freeman, P.H. Werhane (red.), The Blackwell Encyclopedic Dictionary of Business Ethics. Malden,
    MA: Blackwell.
  23. Mokrzycki E. (red.) (1984). Kryzys i schizma. Antyscjentystyczne tendencje w socjologii współczesnej. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, t. 1 i 2.
  24. Smith A. (1989). Teoria uczuć moralnych, przekł. D. Petsch. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  25. Stasik A. (2014). Ocena ryzyka i niepewności związanych z nowymi technologiami jako wyzwanie dla demokracji. Kontrowersje wokół wydobywania gazu łupkowego w Polsce. Niepublikowana praca doktorska.
  26. Szacki J. (1975). Historia myśli socjologicznej (t. I i II). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
  27. Tonnies F. (1988). Wspólnota i stowarzyszenie. Rozprawa o komunizmie i socjalizmie jako empirycznych formach kultury, przekł. M. Łukasiewicz. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  28. Touraine A. (2011). Myśleć inaczej, przekł. M. Byliniak. Warszawa: PIW.
  29. Weber M. (2002). Gospodarka i społeczeństwo, przekł. D. Lachowicz. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

SUGEROWANE CYTOWANIE / SUGGESTED CITATION

Giza A. (2014), Czy społeczeństwo może uczyć się z doświadczenia? Problem podmiotowości społeczeństwa, Zarządzanie Publiczne nr 3 (29), s. 72-85.